به گزارش «تابناک»، اگر قرار باشد چند نمونه از بزرگترین اتفاقاتی را که با بر سر کار آمدن دولت یازدهم در کشورمان رقم خورده نام ببریم، طرح تحول سلامت نخستین گزینه خواهد بود، حتی پیشتر از حل و فصل مناقشه هسته‌ای، زیرا برخلاف مذاکرات که از دولت های پیشین شروع شده بود و به تازگی در سایه تلاش های فراوان به ثمر نشسته، طرح تحول سلامت با امضای دولت روحانی به عموم معرفی شده و از ماه های نخست بر سر کار آمدن دولت یازدهم، اجرای آن در دستور کار قرار گرفته و پی گرفته شده است.

بر این اساس، این طرح را می‌توان کلیدی ترین طرح دولت یازدهم برای تحول کشورمان تا به این لحظه نامید و انتظار داشت، همانگونه که مراحل آن پشت سر هم اجرایی می‌شوند و حمایت تمامی بدنه دولت را دریافت می‌کنند، اهداف مقرر شده برای آن به زودی محقق شوند؛ اهدافی که البته بخشی از آنها مانند کاهش سهم آورده بیماران، تسری حمایت ها به برخی داروهای ویژه و بیماری های خاص و... تا حدود زیادی محقق شده‌اند.

این در حالی است که این طرح، همان گونه که از نامش پیداست، قصد متحول کردن نظام سلامت کشورمان را دارد و چون در این بخش با مشکلات عدیده‌ای از گذشته مواجه هستیم، باید موانع متعددی را از پیش روی بردارد و به این دلیل، گاه شکننده به نظر می‌رسد، چون به باور برخی منتقدانش، تدابیر لازم برای رفع اصولی برخی مشکلات در آن اندیشیده نشده است.

از جمله این مشکلات، پراکندگی بیمه ها در کشورمان است که به عنوان مانعی بزرگ بر سر راه تحول سلامت در کشورمان قرار گرفته و بر این اساس دولت تلاش دارد، با اجرای طرح تجمیع بیمه ها، آن را رفع و رجوع نماید؛ طرحی که از دولت قبل قرار بر اجرای آن بوده و مقدمات آن با دایر کردن سازمان بیمه سلامت در سال 91 طی شده، اما جز این گام اولیه، هیچ تلاشی برای تحقق آن مشاهده نشده بود.

 

 

بدین ترتیب دولتمردان جدید تلاش کردند، راه نیمه تمام دولت قبل را به آخر برسانند و حتی آنقدر پیش رفتند که در اردیبهشت ماه سال گذشته، ابلاغ طرح تجمیع بیمه ها در یکی دو هفته را وعده دادند؛ اما چنین اتفاقی رخ نداد. جالب اینکه وزارت بهداشت با حمایت مستقیم رئیس جمهور، طرح تحول سلامت را به پیش می‌برد و موفق می‌شد همه پیش نیازهای این طرح، از جمله تصویب بودجه برای بیمه سلامت را محقق نماید.

با آغاز سال جدید، زمانی که مرحله دوم طرح تحول آغاز شد، همگان دریافتند، دولتمردان چقدر بر اجرای این طرح مصمم هستند. با این گزاره به نظر می‌رسید، امضای تفاهم نامه همکاری میان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، گامی مؤثر در راستای حل برخی مشکلات، از جمله تجمیع نشدن بیمه ها باشد، به ویژه که می‌دانیم سازمان تأمین اجتماعی که هم صندوق بیمه ای بزرگی است و هم در بخش درمان، امکانات و تجهیزات زیادی دارد، در زیرمجموعه وزارت رفاه قرار می‌گیرد و برای همسو شدنش با وزارت بهداشت، چنین تفاهم نامه ای نیاز بود.

اما ظاهرا همه خیالاتمان خام بوده، زیرا در روزهای اخیر به وضوح از اختلاف نظر دو وزیر در این ارتباط می‌شنویم و درمی‌یابیم، هرچقدر قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت اصرار به پیشبرد طرح تجمیع بیمه ها دارد و در این راستا می‌کوشد، ربیعی، وزیر رفاه بر این باور است که اجرای چنین طرحی بحران زاست.